- 201 -
iey paniey Eeginy Dubowiczowny, pierwszego
maJzenstwa Jachimowey Sawiczowey,
a wtorego Alexandrowey Juszkiewiczowey,
w miescie Wilenskim, na Suboczey ulicy
b^d^cy, na ktory mnie zlotych tysi^c dlugu
winnego zostaie y o ktory ia, wzgl^dem
niestusznego przez nieboszczyka pana rodzonego
ichmosciow przywiedzenia rodzicielki
moiey, wleciech iuz barzo podeszley, nie
dawszy iey za ten dom zadnego grosza,
do przyznania sobie onego, prawem iakoby
kupnym wieczystym z nieboszczykiem in
lite zostawalem; takze y listy zapisy pewne
moie wlasne, przez mi^ samego, mianowicie—list
zapis, od zeszlego pana Alexandra
Juszkiewicza — rayce miasta Wileiiskiego,
oyczyma mego, na szescset kop groszy litewskich
mnie dany, a odemnie conventowi
monastera Wileiiskiego, przy cerkwi swiqtego
Duclia brackiey b^d^cego, nalez^cy,
nieboszczykowi panu Kostrowickiemn, y
blankiety dwa dla odyskania niektorych
dluzkow moich, u panow creditorow do quitowania
onych sporz^dzone, ninac popisane
gole; tudziesz od rodzicielki moiey obligi
rozne na roznych pan6w creditorow, a mianowicie
— oblig rodzicielki mey na zlotych
tysi^c, sluz^cy po zywocie iey na
miQ spadai^cy, zeszlemu panu Janowi Kostrowickiemn
do scliowania powierzone, a
przez nieboszczyka zatrzymane; a zatym,
y post decessum rodzicielki moiey, pozostalq,
rucliomosc, ktorey na poltora tysi^ca
zlotych polskich wynosic moglo, na mnie
prawem przyrodzonym spadlf|; a nadto moich
wlasnych kotlow dwa y bani^ miedzian^
zlotych sto wart^; oblig na zlotych
dwiescie pi^cdziesi^t na imci pana Ohurcewicza—burmistrza
Wileiiskiego, nieboecsz
rodzicielce mey sluz^cy, a na mnie
takze successive spadly, indebite y bezprawnie
do siebie zabrali, a mnie, za cz^stokrotn^,
przez roznych ichmosciow panow
przyiaciol moich requisite, nie tylko z legaciey,
przez nieboszczyka pana Jana Kostrowickiego
ostatni^, wolq, naznaczonych
tysi^ca zlotych, takze zlotych trzech set
rodzicielki moiey, od niegoz legowanydi,
a post decessum iey na mnie spadlych;
lecz tey wlasney nalezytosci moiey, to iest,
rzeczy ruchomych, po rodzicielce moiey pozostalych,
obligow, blanketow, nieboszczykowi
panu rodzonemu ichmosciow powierzonych,
a przez nieboszczyka zatrzymanych, obligu
na panu Ohurcewiczu wracac ichmosc nie
chcieli y nie wrocili, o co na ichmosc protestatia,
na ktorey szerzey y podostatku
wyrazono przez mnie do urz^du grodzkiego
Wilenskiego doniesiona iest. A ze wzgl^dem
oddalenia si^ moiego z tuteyszych
kraiow w kray Bialoruski, tey nalezytosci
moiey sam u ichmosciow panow Kostrowickich,
takze u potomstwa zeszlego nieboszczyka
pana Jana Kostrowickiego, a osobliwieu
pana Samuela Kostrowickiego, ktory
iuz z opioid ichmosciow pp. Kostrowickich
wychodzi, dochodzic nie mogQ, y conventowi
pomienionemu w. ichmosciow oycow Swi^')
Duskiego monastera Wilenskiego bazylianow,
ktoremu m niemate mnie, ubogiemu
zakormikowi, w tym monastyrze b§dqcenm,
pohazane dobrodzieystwa, sila powinienem,
cobym in vim recompensae mial dac, nie
mam,—tedy te pomienion^, mnie iure naturali
sluz^c^, przez wyz rzeczonych ichmosciow
pp. Kostrowickich nienaleznie y bezprawnie
zabran^, nalezytosc, oddalai^c on^
od wszelakich blizkich braci, siostr, krewnych
y powinnych, y sam si^ z oaey wiecznie
zrzekai^c, przewielebnemu w Bogu
imci oyou Danielowi Dorofiewiczowi—starszemu
na tenczas przerzeczonego monaste26
Стр.1
- 202 -
ra brackiego Wilenskiego, nast^pcom ichmosciow
y calenra conventowi ichmosciow
dai^, darui^ y na wiecznosc zapisui^. Jakoz
iuz rowno z dat^ tego listu zapisu
mego (process o to na ichmosciow panow
Kostrowickich dor^ku imci oyca Dorofiewicza—starszego
monastera pomienionego y
wszytek proceder prawny, w tey sprawie
uroszczony oddawszy), praetensie moie o
zwysz pomienion^ successi^ y wlasnoso
moi^, do ichmosciow panow Kostrowickich
uroszczony, z osoby moiey zdi^wszy, na
osol)Q tegoz w Bogu przewielebnego imci
oyca Dorofiewicza — starszegoinonastera
brackiego
Wilenskiego wlewam, dai^c znpeln^
moc y tym listem dobrowolnym zapisem
moim wieczystym pozwalai^c imci tey moiey
wlasnosci u ichmosciow panow Kostrowickich
tak przez terminy prawne, iako y
przyiacielskie w osobie moiey dochodzic,
a doszedszy na wlasny pozytek y potrzeb^
w zwysz pomienionego conventu monastera
brackiego Wilenskiego, przy cerkwi
swi^tego Ducha b^d^cego obracac. A ia
iuz od daty tego moiego listu dobrowolnego
zapisu nie tylko wto wtr^cac yprzeszkody
w dochodzeniu tego przewielebnemu
w Bogu imci oycu Danielowi Dorofiewiczewi,
starszemu pomienionego monastera
brackiego Wilenskiego, nast^pcom imci,
czynic nie b^d^ mogt; lecz zadnego mnie
samemu, braci, blizkim krewnym, powinnym
moim y nikomu o Щ тощ wlasnosc
prawa przyst^pu, praetextu y odezwy nie
zostawuie wiecznemi y nieodzownemi czasy.
I na torn dal ten moy list dobrowolny,
wieczysto wlewkowy zapis, pod piecz^ci^
тоц, y z podpisem r^ki moiey, takze pod
piecz^ciami ichmosciow panow piecz^tarzow,
odemnie do tego listu zapisu moiego ustnie
y oczewisto uproszonych. Dziato si^ w
Wilnie, roku tysi^c szescset szescdziesi^t
szostego, miesia,oa Aprila lOdnia. U tego
listu wlewkowego podpisy przy piecz^ciach
temi slowy: Do tego listu wlewkowego r^k^
moiej podpisui^: Pachomi Sawicz—ihumen
Mohilowski y Sielecki mp. Proszony
ustnie y oczewisto od osoby zwyz mianowaney
do tego listu piecz^tarz Andrzey
Kotodziezynski mp. Proszony pieczestarz od
imci oyca Pachomia Mohilowskiego y Sieleckiego
— Wawrzyniec Chrzanowski mp.
Ustnie proszony piecz^tarz od imci oyca Pachomiia
Sawicza—ihumena Mohilowskiego
y Sieleckiego do tego listu: Hrehory Chominski
г^Ц sw^. Ktory to list wlewkowy,
wysz rzeczonym sposobem sprawiony y do
act podany, przez dekret szlachetnego тщdu
burmistrzowskiego y radzieckiego Wilenskiego
iest stwierdzony y stronie potrzebui^cey,
a zwlaszcza przewielebnemu oycu
Danielowi Dorofiewiczowi—starszemu monastera
swi^to-Duskiego bazylianow brackiego
Wilenskiego, wespol z samym orginalem
wydany.
Стр.2
- 203 -
1666 г. Мая 12 дня.
Изъ книги № 5117, за 1666—Г668 г., стр. 236—237.
73. Квитанціошіая запись отъ Вменской женской обители пуи церквц Св.
Троицы м щанину Иинкевичу въ полученін отъ него 500 з.іотыхъ.
Виленскій м щанинъ и купецъ Кондратъ Парфіановичъ
по духовноыу зав щанію записалъ своей
дочери Маріанн 1000 злотыхъ — съ т ыъ условіемъ,
что еслибы она, по вол Божьей, умерла
ран е, ч мъ вступитъ въ ыонашескій чинъ (къ
какоыу призванію она съ молодости обнарузкила
сильное желаніе), то обитель, ее принявшая, поFeria
qnarta post dominicam Misericordiae
die 12 mensis Maii, anno Domini 1666.
Przed szlachetnym urz^dem burmistrzowskim
y radzieckim Wilenskim postanowiwszy
si^ oczewisto wielebny oyciec Helias
Bylinski—zakonu y reguty swi^tego Bazylego
conventu, przy cerkwi swi^tey Troycy,
w uniey b^d^cey, iako spowiednik, umocowany
wielebnych panien tegoz zakonu y
reguly, przy tey ze cerkwi btjd^cego conventu,
imieniem tegoz conventu panieiiskiego
y starszey onego wielebney panny
Anastazyi Kotlowny, iawnie, w gtos y wyraznemi
stowy zeznal: iz co nieboszczyk
sJawetny pan Conrad Parfianowicz — mieszczanin
y kupiec Wilenski, zchodz^c z
tego swiata y disponui^c mai^tnosc swoi^,
testamentem ostatniey woli swoiey ordinowal
na cz^sc corki swoiey, na imie Maryanny,
w pierwszym malzenstwie sptodzoney,
zlotych tysi^c—takim sposobem: Iz iesli by
taz corka Maryanna niedoszedszy lat swoich
y ieszcze niewst^piwszy do zakonu
лучаетъ половину этой суммы, а другая половнна
отчисляется ея роднымъ сестрамъ. Д йствителью),
Маріанна умерла ран е поступленія ея въ монашество,
и потому м щанинъ Николай Минкевичъ,
распорядитель воли покойнаго Кондрата Парфіановича,
внесъ эту сумму женской обители, которая
и квитуетъ его настоящею записью.
swi^tego panienskiego, do ktorego cale
umysl swoy sktonila byta, przez smierc z
tego mizernego swiata zeszla, ieszcze w
swieckim habicie, tedy polowa tey summy
preset zlotych polskich miala si^ dostac
conventowi pomienionemu, a druga polowa
na siostry rodzone iey, w pierwszym malzenstwie
splodzone, corki swoie miala przypasc,
to iest—takowaz summa zlotych preset;
y dla wi^kszego y warownieyszego bezpieczeiistwa
potym po smierci tegoz sjawetnego
pana Conrada Parfianowicza ta
summa cala tysi^c zlotych wniesiona yassekurowana
byla na kamienicy wlasney
przez slawetnych pana Mikolaia Minkiewicza
yKrystyn^ Rodziewicz6wn§, maJzonkow,
mieszczan Wilenskich, iako acta szlachetnego
urz^du radzieckiego Wilenskiego
pod dat^ roku przeszlego tysi^c szescset
szescdziesi^t pi^tego, dnia czwartego miesi^ca
Decembra, o tym szyrzey dai^ znac.
A ze z przedwieczney dispositii Bozey taz
coreczka, naimie panna Maryanna Parfia
Стр.3
- 204 -
nowiczowna, mieszkai^c w convencie pomienionycli
wielebnych panien zakonnych
y disponui^c si^ ieszcze do przyi^cia swi^tego
habitu zakonnego, z tego swiata przez
smierczeszla, —tedy, stosui^c щ do woli y
ordinacyi zwyszrzeczonego slawetnego pana
Conrada Parfianowicza y za requisiti^, pomienionego
conventu panieiiskiego, slawetny
pan MikoJay Miilkiewicz, z malzonka,
swoi^,, z tey summy, wedlug zapisu swego
zwysz opisanego, pi^cset zlotych, wytr^ciwszy
polow^ expensow, to iest trzydziescia
szesc zlotych, z tey summy tysi^ca zlotych
wyliczili y rzeczywiscie oddali. Z ktorey
wyliczoney polowicy summy, to iest pi§ciuset
ztotych polskicli, iako y czynszow od
niey pochodz^cycb, takze y z feresyi teyze
nieboszczce Maryannie zapisaney, a teraznieyszych
czasow dopiei-o oddaney, tak
pomienionych malzonkow slawetnych Mikolaia
Miilkiewicza y Krystyn^ Rodziewiczown^,
iako y slawetnego pana Afanasa
Iwanowicza — contutora wiecznemi czasy
zwysz rzeczony wielebny oyciec Heliasz Bylinski,
imieniem pomienionego conventu
panieiiskiego y starszey na tenczas panny
wielebney Anastazy Kotlowny quietowal, uic
prawa przyst^pu naleznosci wincey do dobr
zeszlego slawetnego pana Conrada Parfianowicza,
tak ruchomych, iako y stoi^cycli,
nie zachowuiajC, yowszem wiecznemi czasy
pomieniony zapis slawetnego panaMikolaia
Miilkiewicza y malzonki onego kassui^c y
umarzai^c. Co y do xi^g wieczystych iest
zapisano.
1666 г. Іюня 25 дня.
Изъ книги № 5347, за 1666—1668 r., A. III.
74. Актъ разсл дованія Виленскяго иагистрата no д лу Иваеа Дроздовича
учинившаго святотатство въ Виленской Свято-Духовской церкви.
Въ зас даніи лавыичьяго суда ироизводился
допросъ святотатцу Дроздовичу и разнымъ свид
телямъ но поводу похищенныхъ церковныхъ
вещей въ монастБф Св.-Духа. Святотатецъ сознавался,
что укралъ 4 перстня, а отъ денежной
суммы и жемчуговъ отпирался; на вопросъ—откуда у
Judicium opportunum et criminale feria
sexta in crastino festi sanctissimi corporis
Christi, die 25 mensis Junii, per nobilem
него деньги, отв тилъ, что во время иашесііия
Хованскаго онъ уворовалъ у боярипа 118 талеровъ
и все время пряталъ ихъ въ монастыр , и сталъ
расходовать только по удаленіи отъ ключаря о.
Іова.
ac speotabilem dominum Nicolaum Kliczewski,
proconsulem et administratorem advocatiae
Vilnensis, turn et nobiles dominos
Стр.4
- 205 -
scabinos Yilnenses bannitum est anno Domini
1666.
Ad instantiam honestorum Joannis Sawicki,
uti et tanquam provisoris Philipp
Maximowicz—notarii fraternitatis in templo
sancti Spiritus ritus graeci extra unionem
existentis et ex delegatione eiusdem fraternitatis
agentium realiter citatus, et carceribus
praetorianis demandatus, ex iisdem
die hodierna coram iudicio praesenti
praesentatus Iwanus Drozdowicz, origine
Rozanensis, contra quern unita instantia
cum religiose Iliowo, eiusdem templi
sacristiano, per nobilem Arnolphum Zaleski—patronum
causae praesentis, criminaliter
proposuerunt innixi per datam protestationem
ad acta castrensia Vilnensia delatae.
Quod ille oblitus timoris divini nee
veritus paenas, contra sacrileges in lege
communi sancitas, ausus est, tam sub tempus
obsequiorum, quibus apud praefatum
religiosum sacristianum deditus erat, quam
etiam absolutus ab iisdem furta committere
et sacrilegae manu patrare, praesertim
in abreptione de imagine beatissimae
Mariae virginis annulorum trium et unionum,
quorum unus funiculos in aures quantitate
uniones, novem vero in funiculi minores
continebant, et nesciebatur bucusque,
a quonam furto ablata essent, adpraesens
vero postequam unus ex ablatis de praefata
imagine annulis deprehensus est apud
faeminam quandam de nomine Pawlowa
Haydukiewiczowa, quae se expurgando a
tanto crimine hunc annulum a quadam
Catharina propinatrice concreditum sibi ad
tempus coram iisdem actoribus asseruit,
propinatrix vero, serio undo haberet examinata,
prodidit modernum inculpatum 1.
Drozdowicz, quod sibi ab eo donatus sit.
Quam faciem rei deprehensam promaximo
documento summendo idem qui supra nobilis
Arnolphus Zaleski concomitanter etiam accusabat,
et ratione ducentorum etduorum
ungaricorum et duorum annulorum aureorum,
duos in repositorio certo templi eiusdem
ruthenici praefatus religiosus sacristianus
cistula occlusos habuit, quam cistulam
nemo nisi inculpatus modernus
expilavit, siquidem de nuper mendicante
factus est reperite dives, laute in dies vivens,
inde maximum etiam argumentum
et indicium elicitur, quo minus accusatus
ad torturas tradatur, si et in quantum libere,
uti iam cum facie rei notatus fur
non torturetur. Judicium itaque nobile scabinale
Vilnense cum inculpatum de iis omnibus,
quae obiiciuntur, ac in primis de
origine et conversatione interrogaret, sequenti
narrativa iustificabat se.
Jestem rodem z Rozany; sluzylem polczwarta
lata oycowi Janowi—zakrystiauowi
s. Ducha ruskiego. Trzy pierscienie wziolem
nie z obrazu, ale w mieszkaniu zakrystianskim,
a to dla tego, ze mi zasluzone
nie doszlo. Z tych pierscieni ieden
zlotny, a drugi srebrny, nadpsowany, trzeci
zgin^J. Peret zadnych nie bralem z obrazu
Nayswi^tszey Panny, pogotowiu ani pieni^dzy,
to
iest, czerwonych dwie^cie dwa,
y kopiik^ zlot^, ktore mieni oyciec Jew
I sobie wybrane z skrzynki, o ktorey nawet
nie wiedzialem, «zdziebybyla zl'ozona. Potym
pytany od s^du—sk^d by mial pieni^clze,
ze teraz poczol y handlowac y bankietowac,
hoynie zyi^c dzien po dniu; powiedziat,
ze ieszcze przedtym, nimem sluzyl
oycu Jowi, wzi^tym byt przez Moskwtj,
ktora z Chowanskim tu w naszych kraiach
byta, potym pod Dzisn^, upatrzywszy czas
u boiarzyna, ktory byt panem moim, z
paluba wyi^wszy sto osmnascie talerow,
gdzie tesz nieco y ortow y p6ltalark6w
bylo, uszedlem z niemi az do Wilna, y
Стр.5
- 425
1772 г. Апр ія 16 дня.
Изъ книги № 5365, за 1772—1789 г., стр. 7.
155. Мпровая сд лка между ВІШПСЕПМЪ войтомъ Ійпкевнчемъ и Троицкимъ
монаеіыремъ касателыю каменнаго дома въ г. Вньлн .
Насл дншш Виленскаго гражданина Огурцевича
учинили противъ Св. Троицкихъ базиліанъ
искъ, будто эти посл дніе незаконно влад ютъ
каменнымъ домомъ въ Вильн , называющиыся
Огурцевичовскимъ; искъ этотъ былъ веденъ въ
различныхъ судебныхъ инстанціяхъ; но такъ какъ
у васл дниковъ Огурцевича не было пикакихъ
Feria sexta ante dominicam cantate, die
decima quinta mensis Mai, anno Domini
millesimo septingentesimo septuagesimo
secimdo.
Coram nobili iudicio advocatiali et scabinali
Vilnensi comparentes personaliter
nobiles domini Onuphrius, secretarius sacrae
regiae maiestatis advocatus, et Josapliat,
praeconsul Vilnensis, Minkiewiczowie, fratres
inter se germani, sani mente et corpore
existentes, praesentes literas perpetuae
combinationis quietationis, parato scripto
praeconceptas, in personas admodum reverendi
in Christo patris Samuelis Nowicki,
superioris ac omnium religiosorum in
Christo patrum ordinis sancti Basilii magni
monasterii Vilnensis, ad aedes ss. Trinitatis
existentis servientes, cum introfusius
contentis,, palam ac libere recognoverunt.
Quarum literarum, praemisso mode
recognitarum, de verbo ad verbum rescribendo
contenta, tenor sequitur estque talis:
My Onufry—sekretarz iego krolewskiey
письыенныхъ документовъ, а оазиліане предста
вили подлинные документы, что каменный дозіъ
Огурцевичовскій принадлежалъ имъ уже издавна
то они и выдали базиліанамъ настоящую заппсь
въ неиы піи къ низіъ претензій подъ тройными
зарукаыи.
mosci, woyt Wileuski, Jozafat—burmistrz
miasta Wilna, Minkiewiczowie, bracia rodzeni,
iedna osoba za drag% a druga za
iedn^, r^cz^c, poczytaia,c y assekumi^c si^
pod wszystkie nizey wyrazone vadia, zarQki
y obowi^zki prawne podlegai^c y one
na nas samycli y na sukcessorow naszych
benevolo wkkdai^c y przyimui^c, czyniemy
wiadomo kazdemu, komu o tem teraz y na
potym wiedziec nalezalo, tym naszym dobrowolnym,
nigdy nieporuszonym wieczysto
ugodliwym, kwitacyinym zapisem w Bogu
przewielebnemu imci xi§dzu Samuelowi Nowickiemu,
zakonu swi^tego Bazylego wielkiego
starszemu y wszystkim wielebnym
i. xx. bazylianom klasztoru Wileilskiego,
przy cerkwi swi^tey Troycy rezydui^cym,
danym na to, iz co my desaper wyrazeni
Minkiewiczowie, b^d^c legitimi successores
dobr wszelkich- y wszystkich post decessum
imc panow Ohurcewiczow, obywatelow Wileilskicli,
wszystkich w miescie Wilnie powietrzem
odumarlych y iako post extinc54
Стр.1
- 426 -
turn nomen onych, na nas Minkiewiczow
spadlych y przynalez^cych, a lubo nie maiac
dokumentow zadnych iuris et posessiouis
na kamienic^, Olmrcewiczowsk^ zwan^,
w miescie Wilnie w pewnem ograniczeniu,
id^c z rynku do Ostrey y Subacz
bram, po lewey r^ce na rogu stoi^c^, ad
praesens in posessione i. xi§zy buzylianow
Wilenskich zostaiac^, supponendo iednak ex
solo titulo nazwiska Ohurcewiczowskiego,
bye takow^ kamienic^ aktualnq, y wieczystq,
Ohurcewiczowsk^, perconsequens successive
na nas spadai^c^, a przez ichmosciow XIQzy
bazylianow indebite possydowan^; ex
his tedy solis motivis de illegitima possessione,
y do produkowania dokumentow tyehze
ichmosciow xi^zy bazylianow, my Minkiewiczowie
ex prima instantia, iako ex
fundo civitatensi do urz^du burmistrzowskiego
Wileilskiego adcytowalismy, w ktorym
sa^dzie dla roznych przyczyn nie mog^c
finem asseqni, exinde do s^dow assesorskich
wielkiego xi^stwa Litewskiego,
a potym do konfederacyi wielkiego xi^stwa
Litewskiego, stante protunc interregno, zapozwalismy.
A tak in traktu takowego procederu,
unikai^c ex utraque parte dalszych
klotui y expensow prawnych, ad media
amicabilia tak ichmosc xi§za bazylianie,
iako y my Minkiewiczowie zabralismy si^,
gdzie za pokazaniem przez ichmosciow
xi^zy bazylianow dokumentow authentycznych
wszelkich, iuris et possessionis na
t^ kamienicQ sluzacych, poniewaz takowa
kamienica iasnie okazata si^ bye zdawna
do aktorstwa y dziedzictwa ichmosciow legitime
nalez^ca,, a nie Ohurcewiczowsk^,
a przytym gdy possesionem suam non interruptam
az do tych czasow dowiedli;—
wi^c my Minkiewiczowie, z produkowanych
dokumentow uznai^c realitatem aktorstwa
posessyi y wiecznosci ichmosciom xi^zy bazylianom
klasztoru Wilenskiego kamienicy
superius wyrazoney y ощ za aktualn^
wlasn^ ichmosciow approbiiiq.c, a zatem
wszelkie indirecte przez nas uformowane
sukcessye et in solo titulo Ohurceviciano,
nie zas na dokumentach fundui^ce si^, aktorstwo
insimul z catym in omni foro zaszlym
procederem kassuiemy, annihiluiemy,
umarzamy, za niewazny uznaiemy,
z ksi^g eliminowac pozwalamy y iuz za
eliminowany poczytamy; eoque intuitu za
wiecznych aktualnych aktorow, dziedzicow
y possessorow takowey kamienicy ichmosciow
xi^zy bazylianow klasztoru Wilenskiego
na zawsze czyniemy y uznawamy,
zadney sobie y sukcessorom swoim salwy,
akcessu, regressu do dochodzenia kamienicy,
superius wyrazoney, nie zachowuiemy,
pod troiakiemi zar^kami y innemi paenami,
w prawie pospolitym opisanemi.
Owszem od kozclego, proceder takowy teraz
skasowany wszczynai^cego y spokoyn^,
posessyi ichmosciow turbui^cego, za daniem
znac sobie, tyle ile razy potrzeba
b^dzie, u kazdego s^du, urz^du y prawa
naszym wlasnym kosztem zast^powac, bronic
y ewinkowac powinni b^dziemy et successores
nostri tenebuntur. A pro maiori
tego wszystkiego securitate ewikcy^ na
wszelkie dobra nasze lez^ce, ruchome,
summy pieni(jzne, ubique locorum b^d^ce,
a specialiter na kamienicy nasze, na Sawicz
ulicy y na Imbarach situowane, wnosiemy
y opisuiemy. Incasu zas naruszenia
y niedotrzymania w iakim kolwiek punkcie
lub paragrafie takowego naszego wieczysto
kwitacyinego nieporuszonego zapisu,
pozwalamy nas samych y sukcessorow naszych
ad forum ubiquinarium, w wielkiem
xi^ztwie Litewskiem reperible, pozwem lub
zakazem adcytowac, gdzie my stanowszy,
abscissis omnibus dilationibus, appelatio
Стр.2
427 -
nibus et beneficiis iuris, rozpraw^ finaln^
przyi^c, troiakie zar^ki, nie scliodz^c z s^du
zaptacic, opisowi terazaieyszemu y wszelkim
wyrokom sa^dowym in omni zadosc
czynic powinni b^dziemy y sukcessorowie
nasi obowi^zani b^da. I na tos my dali ten
nasz dobrowolny, wieczysto kwitacyiny, ugodliwy,
nigdy nieporuszony, zapis, z podpisem
щк naszych y ichmosciow panow piecz^tarzow,
ustnie y oczewisto od nas uproszonycli.
Pisan roku tysi^c siedmset siedemdziesi^tego
wtorego, miesi^ca Aprila
szesnastego dnia. Apud qnas literas perpetuae
combinationis qnietationis, praemisso
modo recognitas, subscriptiones mannnm
sunt tales:
Onufry Minkiewicz, sekretarz iego krolewskiey
mosoi, woyt Wileilski. Josaphat
Minkiewicz—burmistrz Wilenski m. p.
Ustnie y oczewisto proszony piecz^tarz
od wielmoznych imci panow Onnfrego Minkiewioza,
sekretarza iego krolewskiey mosci,
woyta, y Jozafata Minkiewicza, burmistrza
Wilenskich, do tego dobrowolnego,
nigdy nieporuszonego, wieczysto ngodliwego
kwitacyinego zapisn na rzecz, we
srzedzinie wjrazon^, w Bogu przewielebnemu
imci xi^dzu Samnelowi Nowickiemu,
zakonu swiQtego Bazylego wielkiego starszemu
y wszystkim wielebnym ichmc xi^zy
bazylianom klasztoru Wilenskiego, przy
cerkwi swi^tey Troycy rezydni^cym, danego,
podlng prawa podpisiii§ si^: Piotr Hromowicz,
radca iego krolewskiey mosci miasta
Wilna m. p.
Ustnie y oczewisto proszony piecz^tarz
od Osob wyz wyrazonych do tego dobrowolnego,
wieczysto ugodliwego, kwitacyinego
zapisn, na rzecz w nim wyrazon^ danego,
podtng prawa iako piecz^tarz podpisui^
si^: Jan Konczewski, pisarz maydeburyi
Wilenski ey m. pp.
Quae praesentes literae perpetuae combinationis
qnietationis. praemisso modo
recognitae, sunt actis nobilis iudicii advocatialis
et scabinalis Vilnensis inscriptae.
1774 г. Сентября 3 дня.
Изъ книги № 5157, за 1774—1779 г., л. 78.
156. Жалоба митрополитовъ Володковича п Шсптпцкаго на Виленскаго м щапііна
Пилпиа Фіалковскаго о захват имъ плацовъ, приііадлежавіппхъ церви
св. Георгія въ г. Вплыі .
Ловчій Волковыскаго пов та ПуЕШта Клявзгейловичъ
отъ имени Кіевскихъ митрополитовъ Володковича
и Шептицкаго (ноыината) внесъ протестацію,
что не смотря на декретъ ассесорскаго суда
и присягу Коленды, которыыи опред лены были
церковныя земли въ Вильн , Виленскій магистратъ
W sobot^ dnia trzeciego miesi^ca S-bra,
roku Panskiego tysi^c siedemset siedmdziesi^t
czwartego.
и въ частности л щане не перестаютъ захватывать
этихъ земель; такъ въ 1774 году л щашшъ
Филиппъ Фіалковскій захватилъ часть церковнаго
погоста при церкви св. Юрія, разобралъ заборъ
инанесъ тяжелые побои церковной юрисдичанк .
Do xi^g szlacbetnego urz^du iego krolewskiey
mosci burmistrzowskiego radzieckiego
Wilenskiego, przybywszy osobiscie
Стр.3
428
irac pan Michal Antoni Klauzgeylowicz Pukszta,
lowczy powiatu Wolkowyskiego, imieniem
iasnie wielmoznych imc xx. Felicyana
Wotodkowicza, arcybiskupa, metropolity
caley Rusi, Wl'odzimierskiego y Brzeskiego
biskupa, Leona Ludwika Szeptyckiego—biskupa
Lwowskiego, metropolity caley
Eusi z nast^pstwem, koadiutora, tudziez
y wielmoznego imc xi(>dza Franciszka Modzolewskiego—officyal'ageneralnego
y proboszcza
Wilenskiego, przycbylaiac si§ do
praw na strong pryncypalow swoich sluz^cych,
tudziez manifestow eo nomine po
roznych aktach, in ante poczynionych, providendoqne
indemnitati placow poswi^tnych,
przez poboznych ftmdator6w> do cerkwi sw.
Jerzego m^czennika Wileiiskiey dobroczynnie
nadanych, przeciwko slawetnemu Filipowi
Fialkowskiemu, miasta iego krolewskiey
mosci Wilna obywatelowi, y innym
do tegoz interesu tycz^cym si^ y konnexy^
maiacym, iako nayuroczysciey protestuie
si§, oraz przeciw manifestom strony przeciwney
remanifestuie si^ w ten sposob:
Iz obzalowany slawetny Filip Fialkowski,
po spustoszoney per hostica et temporum
calamitates cerkwi swietego Jerzego
m^czennika, za bram^ Ostr^, na ulicy
Eosa nazwaney niegdys sytuowaney, na iuryzdyce,
iako obloquuntur teyze cerkwi
stuz^ce dokumenta, sue loco et tempore
okazac si§ mai^, a mianowicie, prout
obloquitur dekret s^dow iego krolewskiey
mosci relacyinych in anno tysi^cznym szescsetnym
siedemdziesi^tym, dnia dziewi^tnastego
Maji nast^piony, tudziez in anno mox
sequenti tysi^cznym szescsetnym siedemdziesi^tym
pierwszym, dnia dwudziestego
wtorego Marca, przez deputowanych od
iego krolewskiey mosci komisarzow placow
cerkwi swietego Jerzego exdywizya y specyfikacya
numerum tychze placow et situm
circum circa cerkwi swietego Jerzego rozleglych
wyrazai^ca, corporali iuramento
przez iasnie wielmoznego Gabryela Kolend^,
natenczas metropolis caley Eusi ewinkowana,
y poslednieyszym dekretem s^dow
tyclize iego krolewskiey mosci relacyinych
oczewistym z magistratem Wilenskim y calem
pospolstwem miasta iego krolewskiey
mosci Wilna ferowanym,
in perpetuum
aprobowana; niemniey poslednieysze wyz
namienionym podobne dowody za prawns
konwikcy^., czyli innym prawem, lepiey sobie
wiadomym, nabywszy pewnego placu,
o^ slawetnych Jeznycli obywatelow Wilenskicb
possydowanego, mimo wyz nadmienione
dokumenta y prawa, czyni^c wbrew
naywyzszey powadze y trwalosci dekretow
relacyinych, nietylko dopiero wspomniony
plac z natury poswi^tny y wlasnosoi cerkwi
swietego Jerzego, oraz wladzy ona,
rz^dz^cey wyzuc, a do prawa maydeburskiego
mieyskiego y wlasnosci swey przyl^czyc
usiluie, ale co wi^ksza przest^piu%e
granic§ y termin tego placu, w intromissyi
swoiey wyraznie oznaczony, unioslszy si^
coraz wi^kszym na place swi^tnicy boskiey
appetytem, y ten nad prawo bozkie y ludzkie
oraz wszelk^, przystoynosc, tudziez nad
wol^,, intencyq, y obowi^zki, przez fundatorow
zalozone, przekladai^c do blizszego
placu poswi^tnego, do nadmienioney cerkwi
swietego Jerzego m^czennika nalezq,cego,
bez zadnego prawa, ani nawet sine
colorato titulo, wdzierac si^ sposobem gwaltownym
y uczynkowym y ten plac sobie
przywtaszczac zacz^l, ktorey intruzyi gdy
z ramienia iasnie wielmoznego metropolity
caley Eusi, wlasciwego y nalezytego
tey cerkwi pasterza y rz^dcy, od namiestniczey
onego wladzy zaraz w pocz^tkach.
opierac si^ y przeszkadzac z mocy prawa
swego y przysi^gi stan duchowny, do nie
Стр.4
- 429 -
utracenia dobr swi^tnicom boskim nadanych,
obowi^zui^cey zacz^t% natychmiast
wyz wspomniony obzalowany, cliche swoi^
gwaltownosc prewency^ pokryc, szarpi^c
wlasnoso swi^tnicy Bozey, a ieszcze skwircz^c
wyiednal z s^dow iego krolewskiey
mosci nadwornych assessorskicli mandat
czyli zalob^, zadai^c iakoby uczynion^ sobie
expulsy^, a bynaymniey ani do aprobowania
prawa swego na ten plac przywlaszczony,
ani posessyi przynaymniey iakiey
kolwiek spokoyney, ktora podlug praw y
naturalnego swiatla rozumu expulsy^ poprzedzac
powinna, nie zabierai^c SIQ y za
zalob^ na gol'oslowne yopaczne swoie expozycye,
bez zadney na gruncie inkwizycyi,
bez wyprobowania, iako si^ dopiero nadmienilo,
poprzedzai^cey possessyi, dekret reinductionis
enm penalitatibus otrzymal; co
"wi^ksza na tym dekrecie, acz pryncypatom
zalni^cego uci^zliwym, nieprzestai^c, nad
opis y wymiar poslednieyszey, przez komisarzow
z pomienionego dekretu wyznaczonych,
reindukcyi, cz§sc parkanu, przez reinduktorow
rozrzuconego, iterum na grnncie
poswi^taym postawit, placu nazwanego
Lowkiailskiego cfla napasci y grabiezy nie
grodzi, w clworku swoim zadnego nigdy
nie chowal: y niecliowa gospodarza, iuryzdyczanom
cerkiewnym rozne przykrosci
czyni, mnieman^ Щщ w czasie zwyczaynym
nie zatkn^wszy y swemi koilmi popaslszy,
na cerkiewnyeb. iuryzdyczan zwalai^c,
onym za to umartwienia czyni, ploty
na gruncie poswi^tnym poclcinac przegraza
si^, slawetn^ Jozefow^ prirai voti Kobelewiczow^,
adpraesens Galimsk^, iuryzdyczank^
cerkiewnq,, na dniu dziewi^tym
miesi^ca Augusta, roku teraznieyszego 1774,
iako obszerniey obloquitur obdukcyia oto
przed aktami maydeburskiemi czyli woytowskiemi
zeznana, horrendissime pobiL
0 takow^ vviQc oczewist^ y znaczn^ swi^tnicy
bozey udzialan^ krzywdQ, oraz dekretom
wyz nadmienionym na stronQ iasnie
wielmoznych pryncypalow y cerkwi
swi^tego Jerzego stuza^cym kontrawency^,
o niesprawiedliwe oczernienie y expulsyi
ze dworku quondam Jeznianskiego zadanie,
tudziez nieprawne, ut deductum, reindukcyi
otrzymanie y inne wyz nadmienione
gwaltownosci, na fundaraencie statutu
wielkiego xi^ztwa Litewskiego, konstytucyi
executionis iurium et seorsive
anni 1726 y innych contra calumniatores
opisanycb, zachowui^c o to wszystko salvam
in foro competenti actionem, nomine
quorum supra iterum adque iterum protestuie
si^ y remanifestuie, salva praesentis
manifestationis et remanifestationis suae
ampliatione et melioratione, prosz^c o przyi^cie
oney do akt ninieyszyck ingrossowania,
co y otrzymal etc. Quod est connotatum.
Стр.5
ОПЕЧАТКИ .
Gmpau.
4
5
11
12
1G
18
24
69
95
100
140
159
180
191
302
317
324
385
386
393
526
П a n e ч a
строки.
1 cuepxy
9
1
—
—
10 снизу
17 сверху
21
18 спизу
5
—
—
въ содержап.
24 сверху
въ содержан.
въ содержан.
въ содержан.
въ заглавіи
въ прим чан.
14 сверху
15 —
11 сверху
9 снизу
1 —
3 —
11 сверху
1 снизу
12 —
т а н о.
наиротпвкутое
деревняя
Порытицу
Зав челлго
до Менца
урадникамп
sustrzakom
n ienaprawionycli
доминикаыовъ
iak niepomyslne
им ніе своему третьему
лицу секретарю
рознится
обезопасенія
Варалама
четыреугольиыіі крестъ
Hurcewiczowny
Kinlcewiczowey
obsolule
Miemouowicz
OszHiianskiemu
Norzycyc%
Oszmianskiemu
Horoczkiewicza
z Woysztof
C лпду
e mъ ч u in a m ь.
напротивъ ку тое
деревяыая
Прорытицу
Завеселью
Доменца
врадниками
siestrzencom
nienaprawionych
доминиканъ
tak niepomyslne
иы ніе третьему лицу своему
секретарю
разнится
обезопашенія
Варлаама
четырехЕОнечный крестъ
Ogurcewiczowny
Minkiewiczowey
absolute
Niemanowicz
Ozunskiemu
Norzycq,
Ozunskiemu
Stroczkiewicza
z Woysztot
t
Стр.1
ЙЗДАНІЯ ВШНСКОЁ АШОГРАФЙЧЕСКОЙ КОММЙССІЙ:
1. ТОІ ІЪ I. Акты Гродненскаго земскаго суда. Вильна,. 1866 г., стр. XX1T, 377. Ц. 1 р пересылочныхъ
за 2 фувта.
2. ТОМЪ II- Акты Брестснаго земснаго оуда. Ви.іьна, 1367 г., стр. X, 361. Ц. 1 р пересыл. за 2 ф.
2.
Ревизія пущъ и переходовъ зв риныхъ въ бувшэ.чъ Великрмъ Княжсств Литовсномъ, сь грамотами.и
привил гіями на входы въ пущи и земли, составленая І Істидоговскимъ старостою Григоріемь
Богдановичемъ Воловичемъ въ 1559 году; съ присовокуплсніемъ другой актовой книги,
содержащеіі въ себ
призилегіи дворянамъ и священникамъ Пянскаго пов та, составленной
въ 1554 г. ІЗилыіа, 1867 г., стр. Т, 381. Ц. 1 p., иересыл. за 2 ф.
4Краткія
таблицы,. необходимыя для исторій, хронологіи, вообще для всякаго рода археологическихъ
изсл дованій, и въ частнооти для разбора древникъ актовъ и грамотъ западнаго края Россіи и
царства Польскаго. Виіьна, 1867 г., стр. II, 49 (объяснительнаго текста и 17 таблидъ)
Ц. 5и коп., пересыл. за 1 ф.
5. ТОІ ІЪ III. Акты Брестскаго гродскаго суда. Вильна1870 г., стр. XX, 416. Ц. 1 р. 50 к., пересыл. за 3 ф.
6. Т.ОМЪ IV. Анты Бреатснаго гродснаго суда. Вильна, 1870 г . стр. LXIY, 617. Ц. 2 p., пересыл. за 4 ф.
7. ТОІ ІЪ V. Акты Ерестсііагр и Гродненскаго гродскихъ судовг. съ ирисолокупленіеыъ привилегій на Землевладвііе
въ Бреотской и Кобринской эконокіахъ; Вл.іыіа^ 1871 г., стр. XLI, 450. Ц. 1 р. 50 к.
• пересыл. з і 3 ф.
8-.
Орді;іі£^ія каролевскихъ пущъ въ л сничествахъ бывшаго Великаго Княжества Литовскаго, составленная
гю инструкціи короля Владислава | -го но.іімиссарами: ВиленскиМъ каноникомъ и королевскимъ
секретгремъ Петромъ Далматомъ Исайковсккмъ и Упитскимъ маршалкомъ Христофоромъ Б лозоромъ
въ 1641 году. {Подаинникъ съ переводомь на русекі
телемъ). Вильна,-1871 г., стр. XII, 325. Ц. 1 p., иересыл. за 1 ф.
9Ю'
ЯЗЫІІЪ
Н съалфавитньигь указа.
АлФавитный
указатель къ II, 111, IV и V томамъ актовъ, изданныхъ Виленскою Археографич сною
Коммлосіёю. Впльна, 1872 г., стр. 1G4. Ц. 60 кон., пересыл. за 1 ф.
Алфавитный указатель ІІЪ актовой книг , издакной Виленскою Археографич сною Коммиссіею въ
1867 году: Ревиуя пущъ и переходовъ зв риныхъ въ б. Великомъ Княшеотв Литовсномъ Григорія
Богдановича Воловича, а таккіе собраніе привилегій, данныхъ дворянамъ и священнийамъ Гі.іііскаго
лов та. Вильна, 1872 г., стр. 125. Ц. 40 коп., пересыл. за 1 ф.
И.ЛОМЪ VI • содеріиащій въ себ : 1) Анты BpeCTCiiaro гродскаго суда (поточные) ; 2) Акты Брестокаго
подяоморскаго суда: 3) Акты Бреотсной магдебургіи; 4) Акты Кобринской магдебургіи и 5) Акты
Каменецкой магдебургіи. Впльна, IS72 г. стр. XLIX, 593. Ц. 2 р. 50 к., пересыл. за 4 ф.
12. ТОі ІЪ іі. Акты Гродііанскаго гродскаго суда. Вильна, ,1874г., стр, ХТІ, 816. Ц. 2 р. 50 коп., песылочныхъ
за 4 ф.
13Писцозая
ннига Пинскаго староотва Лазрина Войны. Часть I—II; стр. X, 1020 въ переиод на руссіай
лзыиъ; алфавит. указатель 72. Вилыіа, 1874 г. Ц. 5 p., пересыл. за б ф.
14. ТОІ ГЬ VIII. Актьі Вилепскаго гродскаго суда. Впльна, 1875 г., стр..ХХУ, 682 и 84. Ц. 2 р. -50 кря.,
ііеросылочиыхъ за 3 ф.
15.
Ревизія Кобринской ЭНОГІОМІИ 1563 года, съ прибазленіемъ къ ней актовъ Браславснаго земснаго суда,
относящихся нъ Кобринской Архииандріи. Вплыш, 187Сг., стр. XII, 387 и 56. Ц. 1 р. ЬО коп.
пересыл. за 2 ф. '
16. ТОІИЪ IX. Акты Виленскаго зеискаго суда Городоваго Магистрата, Магдебургіи и Конфедераціи. Вильна"
1878 г., стр, XXII, 592 и 56. Ц. 2 р.. пересыл. за 3 ф.
ПРИГОТОВЛЯЕТСЯ КЪ ПЕЧАТИ:
17. ТОІИЪ X. АКТЫ ВИЛЕНСКАГО ІМАГИСТРАТЛ и ПЛАГДЕБУРПИ.
Стр.2